I.somewhat, some, moderate, tolerable; considerable, not a little (designating the medium between much and little; cf. Ernest. ad Suet. Caes. 87; Wolf ad Suet. Caes. 10; Hotting. ad Cic. Div. 2, 1; Herz. ad Caes. B. G. 3, 13; 5, 10; Brut. ad Nep. Dion, 3, 3; Kritz ad Sall. C. 8, 2).
I. In gen.: M. sed quaero, utrum aliquid actum superioribus diebus, an nihil arbitremur: A. Actum vero et aliquantum quidem, Cic. Tusc. 5, 6, 15: “Romani signorum et armorum aliquanto numero, hostium paucorum potiti,” Sall. J. 74, 3: “timor aliquantus, sed spes amplior,” id. ib. 105, 4: “spatium,” Liv. 38, 27: “iter,” id. 25, 35: “pecunia,” App. Mag. p. 320, 1.—
II. Esp.
A. In the neutr. as subst.: “ad quos aliquantum ex cotidianis sumptibus redundet,” Cic. Cael. 57: “Alienus ex eā facultate, si quam habet, aliquantum detracturus est,” somewhat, id. Div. in Caecil. 15: “ut aliquantum se arbitrentur adeptos ad dicendum,” id. Off. 1, 1; id. Phil. 8, 27; and esp. with partit. gen., some part, some: “aliquantum agri,” Cic. Off. 1, 10, 33: “nummorum aliquantum et auri,” id. Clu. 179: “temporis,” id. Quint. 22: “animi,” id. Att. 7, 13 fin.: “noctis,” id. Fam. 7, 25 fin. al.: “aliquantum negotii sustinere,” id. Q. Fr. 1, 1, 7: “itineris,” Caes. B. G. 5, 10 Herz.: “equorum et armorum,” Sall. J. 62, 5: “famae et auctoritatis,” Liv. 44, 33; 21, 28; 30, 8; 41, 16 al.; Suet. Caes. 81.—
B. The plur. rare, and only in later Lat.: “aliquanti in caelestium numerum referuntur,” Aur. Vict. Caes. 33: “aliquanta oppida,” Eutr. 4 fin.; Spart. Hadr. 7 fin.: “aliquantis diebus,” Pall. 1, 19.—Whence, ălĭquantum and ălĭ-quantō , adv. (on the proportionate use of these forms with the posit. and comp. v. Beier ad Cic. Off. 3, 9, 38; Herz. ad Caes. B. G. 5, 10; Web. ad Luc. 2, 225; Zumpt, Gr. § 488), somewhat, in some degree, a little, rather; considerably, not a little (cf. aliquantus).
1. In gen.
(α).
Aliquantum: Ba. Nam ut in navi vecta es, credo timida es. So. Aliquantum, soror, somewhat so, Plaut. Bacch. 1, 1, 73: “quae (consolatio) mihi quidem ipsi sane aliquantum medetur, ceteris item multum illam profuturam puto,” Cic. Div. 2, 1, 3: item qui processit aliquantum ad virtutis aditum (has come somewhat near), nihilominus, etc., id. Fin. 3, 14, 48: “aliquantum commoveri,” id. Clu. 140: “quod nisi meo adventu illius conatus aliquantum repressissem,” Cic. Verr. 2, 64: “movit aliquantum oratio regis legatos,” Liv. 39, 29; so id. 5, 23 al.: huc concede aliquantum (a little), Plaut. Trin. 2, 4, 116: “aliquantum ventriosus,” id. As. 2, 3, 20: “quale sit, non tam definitione intellegi potest (quamquam aliquantum potest), quam, etc.,” to some extent, in some degree, Cic. Fin. 2, 14, 45: “litteris lectis aliquantum acquievi,” id. Fam. 4, 6: “adjutus aliquantum,” Suet. Tib. 13.—
(β).
Aliquanto: “non modo non contra legem, sed etiam intra legem et quidem aliquanto,” not a little, considerably so, Cic. Fam. 9, 26, 9: terra etsi aliquanto specie differt, etc., * Tac. G. 5.—
2. Esp., with compp. it has greater or less force, acc. to the context, much more or a little more, somewhat more (the latter sometimes ironic. instead of the former; cf. Quint. 1, 12, 4 Spald.; in class. prose very freq.; most freq. prob. in Suet.; but never perh. in poetry, except in the examples from the ante-class. per.).
(α).
With aliquanto: Ch. Abeamus intro hinc ad me. St. Atque aliquanto lubentius quam abs te sum egressus, Plaut. Ep. 3, 2, 43: “aliquanto amplius,” id. As. 3, 3, 2; so Cic. Verr. 2, 1: “aliquanto plus,” id. ib. 2, 1: “minus aliquanto,” id. Div. in Caecil. 18: “melius aliquanto,” id. Brut. 78, 270: “sed certe idem melius aliquanto dicerent, si, etc.,” id. de Or. 2, 24, 103: “carinae aliquanto planiores quam nostrarum navium,” much flatter, Caes. B. G. 3, 13 Herz.; so, “aliquanto crudelior esse coepit,” Nep. Dion, 3, 3: “cum majore aliquanto numero quam decretum erat,” Sall. J. 86, 4; so id. C. 8, 2; id. J. 79, 4: “aliquanto superior,” Liv. 5, 26, 6: “ad majus aliquanto certamen redit,” Liv. 5, 29, 5; so id: 27, 36, 7; Quint. 1, 12, 4; Suet. Caes. 10; 86; id. Tib. 62 al.: “soluta est navis aliquanto prius,” some time before, Plaut. Stich. 3, 1, 15: “maturius aliquanto lupinus seritur,” Pall. R. R. 10, 5: “aliquanto serius quam per aetatem liceret,” Cic. Agr. 2, 3.—So with ante and post: “aliquanto ante in provinciam proficiscitur, quam,” Cic. Verr. 1, 149; 3, 44: “ante aliquanto quam est mortuus,” id. ib. 2, 46; id. Vatin. 25: “ad illos aliquanto post venit,” Cic. Verr. 4, 85: “porticum post aliquanto Q. Catulus fecit,” id. Dom. 102: atque ille primo quidem negavit; post autem aliquanto (but some time afterwards) surrexit, id. Cat. 3, 11: “postea aliquanto,” id. Inv. 2, 51, 154.—
(β).
With aliquantum: “aliquantum ad rem est avidior,” Ter. Eun. 1, 2, 51: “fortasse aliquantum iniquior erat,” id. Heaut. 1, 2, 27: “aliquantum amplior augustiorque,” Liv. 1, 7, 9: “aliquantum taetrior,” Val. Max. 5, 9, 3: “Garumna aliquantum plenior,” Mel. 3, 2, 5.