καὶ Εὐβοικοῦ δέ: ‘ πολὺν πιὼν Εὐβοικὸν οἶνον.’ Ἀρχίλοχος τὸν Νάξιον τῷ νέκταρι παραβάλλει ὃς καὶ πού φησιν
οἶνος ξενικὸς παρῆν τὰ γὰρ Κορίνθια
βασανισμός ἐστι.
Στράττις δὲ τὸν Σκιάθιον ἐπαινεῖ:
ἐν δορὶ μέν μοι μᾶζα μεμαγμένη, ἐν δορὶ δ᾽ οἶνος
Ἰσμαρικός: πίνω δ᾽ ἐν δορὶ κεκλιμένος.
οἶνος κοχύζει τοῖς ὁδοιπόροις πιεῖν
μέλας Σκιάθιος, ἴσον ἴσῳ κεκραμένος: