69. καὶ ὁ παρὰ Διονυσίῳ δὲ ἐν Θεσμοφόρῳ μάγειρος, ἄνδρες δαιταλεῖς ῾ου᾽ χεῖρον γὰρ καὶ τούτου μνησθῆναἰ, τί φησίν;
σίναπυ παρατίθημι τούτοις καὶ ποιῶ
χυλοὺς ἐχομένους δριμύτητος τὴν φύσιν,
ἵνα διεγείρας πνευματῶ τὸν ἀέρα.
ἰδὼν τὸ πρόσωπον γνώσομ᾽ οὗ ζητεῖ φαγεῖν
ἕκαστος ὑμῶν.
’
σφόδρα μοι κεχάρισαι, Σιμία. νὴ τοὺς θεούς,
ταυτὶ προείπας τὸν μάγειρον εἰδέναι