‘
[243ε]
ἄρα τοῦτ᾽ ἐπ᾽ ἀμφοῖν φθέγγεσθε, λέγοντες ἄμφω καὶ ἑκάτερον εἶναι; τί τὸ εἶναι τοῦτο ὑπολάβωμεν ὑμῶν; πότερον τρίτον παρὰ τὰ δύο ἐκεῖνα, καὶ τρία τὸ πᾶν ἀλλὰ μὴ δύο ἔτι καθ᾽ ὑμᾶς τιθῶμεν; οὐ γάρ που τοῖν γε δυοῖν καλοῦντες θάτερον ὂν ἀμφότερα ὁμοίως εἶναι λέγετε: σχεδὸν γὰρ ἂν ἀμφοτέρως ἕν, ἀλλ᾽ οὐ δύο εἴτην.’Θεαίτητος
ἀληθῆ λέγεις.Ξένος
‘ἀλλ᾽ ἆρά γε τὰ ἄμφω βούλεσθε καλεῖν ὄν;’Θεαίτητος
ἴσως.
ἀληθῆ λέγεις.Ξένος
‘ἀλλ᾽ ἆρά γε τὰ ἄμφω βούλεσθε καλεῖν ὄν;’Θεαίτητος
ἴσως.