[5]
et quidem dicuntur vel potius se1 ipsi dicunt consularis:
quo2 nomine dignus est nemo, nisi qui tanti honoris
onus3 potest sustinere. faveas tu hosti? ille litteras ad te
mittat de sua spe rerum secundarum; eas tu laetus proferas,
recites, describendas etiam des improbis civibus, eorum4
augeas animos, bonorum spem virtutemque debilites, et te
consularem aut senatorem, denique5 civem putes? accipiet
in optimam partem C. Pansa, fortissimus consul atque
optimus. etenim dicam animo amicissimo: hunc ipsum,
mihi hominem familiarissimum, nisi talis consul esset ut
omnis vigilias, curas, cogitationes in rei publicae salute
defigeret6, consulem non putarem.
This text is part of:
Search the Perseus Catalog for:
Click on a word to bring up parses, dictionary entries, and frequency statistics
This work is licensed under a
Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 United States License.
An XML version of this text is available for download, with the additional restriction that you offer Perseus any modifications you make. Perseus provides credit for all accepted changes, storing new additions in a versioning system.