Titus Livius (Livy), The History of Rome, Book 21
Benjamin Oliver Foster, Ph.D., Ed.

38. hoc maxime modo in Italiam perventum est, quinto mense a Carthagine nova, ut quidam auctores sunt, quinto decimo die Alpibus superatis. [2] quantae copiae transgresso in Italiam Hannibali fuerint nequaquam inter auctores constat. qui plurimum, centum milia peditum viginti equitum fuisse scribunt; qui minimum, viginti milia peditum sex equitum. [3] L. Cincius Alimentus, qui captum se ab Hannibale scribit, maxime auctor moveret, nisi confunderet numerum Gallis Liguribusque additis: cum his octoginta milia peditum, decem equitum adducta—in Italia magis adfluxisse veri simile est, [4?] et ita quidam auctores sunt; [5] —ex ipso autem audisse Hannibale, postquam Rhodanum transient, triginta sex milia hominum ingentemque numerum equorum et aliorum iumentorum amisisse. Taurini Galli¹ proxima gens erat in Italiam degresso. [6] id cum inter omnes constet, eo magis miror ambigi, quanam Alpes transient, et volgo credere Poenino—atque inde nomen ei iugo Alpium inditum—transgressum, Coelium per Cremonis iugum dicere transisse; [7] qui [p. 112] ambo saltus eum non in Taurinos sed per Salassos^{2 3} Montanos ad Libuos Gallos deduxissent.⁴ [8] nec veri simile est ea tum ad Galliam patuisse itinera; utique quae ad Poeninum ferunt obsaepta gentibus Semigermanis fuissent. [9] neque hercule montibus his, si quem forte id movet, ab transitu Poenorum ullo Seduni Veragri,⁵ incolae iugi eius, nomen norint⁶ inditum, sed ab eo quem in summo sacratum vertice Poeninum montani appellant.