Hide browse bar
Your current position in the text is marked in blue. Click anywhere in the
line to jump to another position:
Search the Perseus Catalog for:
Table of Contents:
Click on a word to bring up parses, dictionary entries, and frequency statistics
40. legati ex Africa Romani simul Carthaginiensesque cum venissent Romam,
senatus ad aedem
Bellonae habitus est.
[
2]
ubi1 cum L.
Veturius Philo pugnatum cum Hannibale esse suprema
[p. 516]
Carthaginiensibus pugna finemque tandem lugubri bello inpositum2 ingenti laetitia patrum exposuisset,
[
3?]
adiecit Verminam etiam Syphacis filium,
quae parva bene gestae rei
accessio erat,
devictum.
In contionem inde3 prodire iussus gaudiumque id populo inpertire.
[
4]
tum patefacta4 gratulationi5 omnia in urbe templa supplicationesque in triduum decretae.
legatis Carthaginiensium et Philippi regis nam hi6 quoque venerant—
petentibus ut senatus sibi daretur responsum iussu patrum ab dictatore est consules novos iis senatum daturos esse.
comitia inde habita.
[
5]
creati consules Cn.
Cornelius
Lentulus,
P.
Aelius Paetus;
praetores M.
Iunius
Pennus,
cui sors urbana evenit,
M.
Valerius Falto
Bruttios,
M.
Fabius Buteo Sardiniam,
P.
Aelius
Tubero Siciliam est sortitus.
[
6]
De provinciis consulum
nihil ante placebat agi quam legati Philippi regis et
Carthaginiensium auditi essent;
belli finem alterius,
alterius principium prospiciebant animis.
[
7]
Cn.
Lentulus consul cupiditate flagrabat provinciae
Africae,
seu bellum foret,
facilem7 victoriam,
8 seu iam finiretur,
finiti tanti belli se9 consule gloriam petens.
[
8]
negare itaque prius quicquam agi passurum quam sibi provincia10 Africa decreta esset,
concedente [p. 518]
conlega,
moderato viro et prudenti,
qui gloriae eius11 certamen cum Scipione,
praeterquam quod iniquum esset,
etiam inpar futurum cernebat.
[
9]
Q.
Minucius Thermus et M'.
Acilius Glabrio tribuni plebis rem priore anno12 nequiquam temptatam ab Ti.
Claudio consule Cn.
Cornelium temptare aiebant;
[
10]
ex auctoritate patrum latum ad populum esse cuius vellent imperium in Africa esse;
omnes quinque et triginta tribus P.
Scipioni id imperium decrevisse.
13
[
11]
multis contentionibus et in senatu et ad populum acta res postremo eo deducta est ut senatui permitterent.
[
12]
patres igitur iurati—
ita enim convenerat—
censuerunt uti consules provincias inter se conpararent sortirenturve uter Italiam,
uter classem navium quinquaginta haberet;
cui classis obvenisset in Siciliam navigaret;
[
13]
si pax cum Carthaginiensibus componi nequisset,
in Africam traiceret;
consul mari,
Scipio eodem quo adhuc iure imperii terra rem gereret;
[
14]
si condiciones convenirent pacis,
tribuni plebis populum rogarent utrum consulem an P.
Scipionem iuberent
pacem dare,
et quem,
si deportandus exercitus victor
ex Africa esset,
deportare;
[
15]
si pacem per P.
Scipionem
dari atque ab eodem exercitum deportari iussissent,
ne consul ex Sicilia in Africam traiceret.
[
16]
alter
[p. 520]
consul,
cui Italia evenisset,
duas legiones a M.
Sextio14 praetore acciperet.