A.lower, in point of height, reduce, σπλῆνα (swollen spleen) Dsc.2.155:—Pass., “πᾶν ὄρος ταπεινωθήσεται” LXX Is.40.4; “πρόσωπον ἐκ μετεώρου ταπεινούμενον” Hp.Coac.208; of a plant, decrease in size, Thphr.HP7.13.9; of rivers, D.S.1.36; Astrol., of a planet, suffer dejection, Vett.Val.119.15.
II. metaph., lessen, “τὸν φθόνον” Plu.Per.32; “τὸ ἐν μέλιτι χολῶδες” Gal.15.683 (to expl. κολάζεται in Hp.Acut.59); disparage, minimize, Plb.6.15.7, cf. 3.85.7:—Pass., to be lowered or lessened, Pl.Ti.72d.
2. humble, abase, X.An.6.3.18; “τ. καὶ συστέλλων” Pl.Ly.210e; “ταπεινώσαντες . . τοὺς νῦν ἐπηρμένους” Aeschin.3.235:—Pass., “ταπεινωθεὶς ἕπεται” Pl.Phdr.254e; “ὑπὸ πενίας” Id.R.553c, Phld.Rh.1.225 S.; “τεταπείνωται ἡ τῶν Ἀθηναίων δόξα” X.Mem.3.5.4; “ἐταπεινοῦντο ταῖς ἐλπίσι” D.S.13.11; “τεταπεινωμένων τῶν ἄλλων διὰ τὴν τῶν πραγμάτων κατάστασιν” Anon.Oxy.664.22.
3. in moral sense, make lowly, humble, “ἑαυτόν” Phld.Vit.p.38 J., Ev.Matt. 23.12, al.:—Pass., humble oneself, “τὴν θεὸν ἐξιλάσαντο τῷ ταπεινοῦσθαι σφόδρα” Men.544, cf. LXX Ge.16.9, Si.18.21, 1 Ep.Pet.5.6.
4. esp. of fasting or abstinence, θεοῦ ᾧ πᾶσα ψυχὴ ἐν τῇ σήμερον ἡμέρᾳ (i.e. on a fast-day) “ταπεινοῦται μεθ᾽ ἱκετείας” SIG1181.11 (Rhenea, Jewish, ii A.D.); ἐὰν ψυχὴν τεταπεινωμένην ἐμπλήσῃς feed the hungry, LXX Is.58.10, cf. Le.23.27, al.; οἶδα ταπεινοῦσθαι, opp. περισσεύειν, Ep.Phil.4.12.
