previous next
audācĭa , ae, f. audax,
I.the quality of being audax, boldness, in a good, but oftener in a bad sense (syn.: fortitudo, audentia, animus, virtus).
II. In a bad sense, daring, audacity, presumption, temerity, insolence, impudence: “O hominis inpudentem audaciam,Plaut. Men. 5, 1, 13, and Ter. Heaut. 2, 3, 72, Phaedr. 3, 5, 9: “conpositis mendaciis Advenisti, audaciai columen,shamelessness, impudence, Plaut. Am. 1, 1, 211: “Tantāne adfectum quemquam esse hominem audaciā!Ter. Phorm. 5, 8, 84: “audacia non contrarium (fidentiae), sed appositum est ac propinquum et tamen vitium est,Cic. Inv. 2, 54, 165: “animus paratus ad periculum, si suā cupiditate, non utilitate communi inpellitur, audaciae potius nomen habeat quam fortitudinis,id. Off. 1, 19, 63: “incredibili importunitate et audaciā,Cic. Verr. 2, 2, 30: “audaciā et impudentiā fretus,id. Fl. 15; so id. Caecin. 1; id. Phil. 10, 5; 13, 13 fin.; id. Clu. 65; id. Inv. 1, 33 al.; Sall. C. 23, 2; 52, 11; 61, 1; id. J. 7, 5; 14, 11 al.; Liv. 28, 22; 44, 6 al.; Tac. A. 11, 26; id. H. 3, 66; 3, 73 al.; Suet. Vesp. 8; Curt. 6, 11; 8, 13; Vulg. Sap. 12, 17 et saep. —In plur. (abstr. for concr.), daring deeds, = audacter facta: “quantas audacias, quam incredibiles furores reperietis,Cic. Sull. 27 fin.: audacias Cato pluraliter dixit, Paul. ex Fest. p. 27 Müll.; Cic. Verr. 2, 3, 89; id. Cat. 2, 5, 10; id. Att. 9, 7: “quam (formam vitae) postea celebrem miseriae temporum et audaciae temporum fecerunt,Tac. A. 1, 74.—In a milder signif. freedom, boldness: “licentia vel potius audacia,Cic. Lig. 8: “vitare audaciam in translationibus,Suet. Gram. 10 fin.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: