previous next
com-mendo (conm- ), āvi, ātum, 1, v. a. 1. mando,
I.to commit to one for preservation, protection, etc., to intrust to one's charge, commit to one's care, commend to.
I. Prop.
A. Lit., implying a physical delivery, to deposit with, intrust to; constr. aliquem or aliquid alicui, or absol.: “commendare nihil aliud est quam deponere,Dig. 50, 16, 186: “Oratorem meumsic enim inscripsiSabino tuo commendavi,Cic. Fam. 15, 20, 1: “sacrum sacrove commendatum qui clepsit rapsitve parricida esto,id. Leg. 2, 9, 22; 2, 16, 40: “nummos alicui,Dig. 16, 3, 24: “corpus alicui loco,Paul. Sent. 1, 21, 4: “CORPORA SARCOPHAGO,Inscr. Orell. 4370.—Poet.: “semina sulcis,Sil. 15, 541.—With apud or ad and acc. (rare and post-class.): Demetrius duos filios apud Gnidium hospitem suum cum magno auri pondere commendaverat, Just. 35, 2, 1: “cujus beneficio ad sororem Medeam est commendatus,Hyg. Fab. 3.—
B. Agreeable, approved, distinguished, valued: “vultus commendatior,Petr. 110, 5: “calami,Plin. 16, 36, 65, § 161: “fama commendatior,id. 25, 10, 81, § 130.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: