previous next
con-quĭesco , quĭēvi, quĭētum, 3 (
I.perf. sync. conquiesti, Cic. Fam. 1, 1, 1: “conquierit,Cels. 6, 6, n. 34; 7, 19 fin.; inf. conquiesse, Liv. 30, 13, 12), v. n., to be wholly at rest, to rest, take rest, to repose (in good prose; most freq. in Cic., esp. in the transf. and trop. signif.).
I. Lit., to rest, be at rest, to cease from exertion, to be idle or inactive, to be in repose, etc.
A. In gen.
B. In partic., of sleep, to take repose, take a nap: “meridie,Caes. B. G. 7, 46: paulisper post cibum meridianum, * Suet. Aug. 78.—Hence, prov.: “de istac re in oculum utrumvis conquiescito,” i. e. you may be entirely easy, unconcerned, Plaut. Ps. 1, 1, 121 (cf. auris, I. A.).—
2. To give the voice rest, pause (in speaking): no tatur enim maxime similitudo in conquiescendo, Cic. de Or. 3, 49, 191.—
II. Trop.
A. Of inanimate and abstract things as subjects, to stop, pause, rest, be quiet, to be at rest, be in repose, etc.: “quando illius postea sica conquievit?Cic. Mil. 14, 37: “navigatio mercatorum,is stopped, closed, id. Imp. Pomp. 6, 15: “vectigal,id. Agr. 1, 7, 21: “litterae, nisi quid novi exstiterit,id. Att. 12, 39 fin.: “non manes, non stirps (ejus viri),Liv. 21, 10, 3: “imbre conquiescente,id. 24, 47, 1: “omnia bella jure gentium conquiescant,Cic. Rab. Post. 15, 42: “si Italia a delectu, urbs ab armis sine Milonis clade numquam esset conquietura,id. Mil. 25, 68: “manes a posterorum execrationibus,Plin. Pan. 53 fin.—In medic. lang.: “febris,Cels. 2, 8: “inflammatio,id. 7, 19 fin.: “sanguis,id. 5, 26, 21 al.
B. (Cf. acquiesco, II.) To enjoy entire repose, to find rest, recreation, pleasure in something.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: