previous next
flāgĭto , āvi, ātum, 1 (archaic
I.inf. pres. pass. flagitarier, Plaut. Men. prol. 48), v. freq. a. [from the root bherag-; Sanscr. bhraj-, to roast; Zend. berja, earnest longing; cf. Gr. φρύγω; Lat. frīgĕre, frictum, Fick, Vergl. Wört. p. 141 sq.; cf. Gr. φλέγω; Lat. flagrare, etc., Corss. Ausspr. 1, 398; Doed. Syn. 2, p. 143), to demand any thing fiercely or violently, to entreat, solicit a thing; or, with a personal object, to press earnestly, importune, dun a person for any thing (qs. flagranter posco, exigo, rogo; cf. also: postulo, peto, etc.).
I. In gen. (class.); constr., aliquid aliquem; aliquid (aliquem) ab aliquo or aliquem; with ut or absol.; poet. with an objectclause.
(α). With acc.: “etiam atque etiam insto atque urgeo, insector, posco, atque adeo flagito crimen,Cic. Planc. 19, 48; cf.: “insector, inquam et flagito testes,id. Font. 1, 1; and: “qui reliquos non desideraret solum, sed etiam posceret et flagitaret,Cic. Verr. 2, 5, 28, § 71: “ut admoneam te, non ut flagitem: metuo ne te forte flagitent: ego autem mandavi, ut rogarent,id. Fam. 9, 8, 1; cf.: “admonitum venimus te, non flagitatum,id. de Or. 3, 5, 17: “consulis auxilium implorare et flagitare,id. Rab. Perd. 3, 9: “ea, quae tempus et necessitas flagitat,id. Phil. 5, 19 fin.—In pass.: “quia illum clamore vidi flagitarier,called for by the public crier, Plaut. Men. prol. 48; “but, si non dabis, clamore magno et multo flagitabere,you shall be importuned, id. Ps. 1, 5, 143; 4, 7, 46: “ne ejus sceleris in te ipsum quaestio flagitaretur,Cic. Vatin. 11, 26: cum stipendium ab legionibus paene seditione factā flagitaretur, when the legions demanded their pay (the ab different from the foll.), Caes. B. C. 1, 87, 3: “populus desiderio Romuli regem flagitare non destitit,Cic. Rep. 2, 12.—With acc. and ab and abl.: “a te cum tua promissa per litteras flagitabam,Cic. Fam. 3, 11, 4: “mercedem gloriae flagitat ab iis, quorum, etc.,id. Tusc. 1, 15, 34: “quid gravitas, quid altitudo animi... quid artes a te flagitent, tu videbis,id. Fam. 4, 13, 4: “id ex omnibus partibus ab eo flagitabatur,Caes. B. G. 1, 71, 1: “unicum miser abs te filium flagitat,Cic. Verr. 2, 5, 49, § 128: “siser et ipsum Tiberius princeps nobilitavit flagitans omnibus annis a Germania,Plin. 18, 5, 28, § 90.—With two acc.: “haec sunt illa, quae me ludens Crassus modo flagitabat,Cic. de Or. 2, 45, 188; cf. id. Planc. 2, 6: “quotidie Caesar Aeduos frumentum flagitare,Caes. B. G. 1, 16, 1: “nec potentem amicum Largiora flagito,Hor. C. 2, 18, 13.—
(γ). Absol.: “sed flagitat tabellarius: valebis igitur, etc.,presses, id. Fam. 15, 18 fin.: “causa postulat, non flagitat,id. Quint. 3, 13.—
II. In partic.
A. To summon before court, to accuse: “compertum pecuniam publicam avertisse ut peculatorem flagitari jussit,Tac. H. 1, 53.—
B. In mal. part., to incite to lewdness (ante- and post-class.): “ancillam alienam,Dig. 47, 1, 2: “juvenem,App. M. 8, p. 215: intercutibus stupris flagitatus, Cato ap. Prisc. p. 719 P.; cf.: inter cutem flagitatos dicebant antiqui mares, qui stuprum passi essent, Paul. ex Fest. p. 110, 23 Müll.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: