previous next
fraudo (arch. frūdo ), āvi, ātum, 1 (archaic
I.perf. subj.: “fraudassis,Plaut. Rud. 5, 2, 58; in the dep. form: “fraussus sit,id. As. 2, 2, 20; cf.: frausus erit, fraudem commiserit, Paul. ex Fest. p. 91 Müll.), v. a. fraus, to cheat, beguile, defraud one of any thing (class.; syn.: fallo, frustror, circumvenio; inesco, deludo, decipio, etc.).
(β). Simply aliquem: “quod ille unciatim vix de demenso suo, suum defraudans genium, compersit miser,Ter. Phorm. 1, 1, 10: “quis sit, qui socium fraudarit et fefellerit, consideremus,Cic. Rosc. Com. 6, 17: VTI NE PROPTER TE FIDEMVE TVAM CAPTVS FRAVDATVSVE SIEM, an old legal formula in Cic. Off. 3, 17, 70: “fidentem,Plaut. As. 3, 2, 15: “quempiam,Cic. Caecin. 3, 7: “creditores,id. Phil. 6, 4, 11: “aliquem in hereditaria societate,id. Quint. 24, 76: “lucernas (sc. oleo),to deprive of, Hor. S. 1, 6, 124: “ipso jure rescindi quod fraudandae legis gratia esset ascriptum,” i. e. to violate, Dig. 35, 1, 64.—
(γ). With a homogeneous object: “metuo in commune, ne quam fraudem frausus siet,Plaut. As. 2, 2, 20.—
II. Transf., to embezzle a thing from a person, to purloin, steal; to withdraw, to diminish (perh. not in Cic.): “hi stipendium equitum fraudabant,Caes. B. C. 3, 59, 3: cf. “of the same: fraudata restituere,id. ib. 3, 60 fin.: “annonam publicam,Dig. 48, 12, 1: “vectigal,Papin. ib. 39, 4, 8: “quod ego frudavi,Plaut. Trin. 2, 4, 11 Ritschl N. cr. (but not in id. Rud. 5, 2, 58, where the correct read. is defraudassis): “bellum adversus Turnum propter fraudatas Laviniae nuptias fuit,withdrawn, not granted, Just. 43, 1: “sic gignitur laudatus ille pallor, saturitate fraudatā,diminished, weakened, Plin. 9, 39, 64, § 138.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: