previous next
hortāmentum , i, n. id.,
I.an incitement, encouragement (not in Cic. or Cæs.) ea cuncta Romanis hortamento erant, Sall J. 98, 7: “celeritatis,Gell. 13, 24, 21: virtutis Just. 3, 5, 9.—In plur.: “in conspectu parentum conjugumque ac liberorum, quae magna etiam absentibus hortamenta animi, etc.,Liv. 7, 11, 6: “victoriae,Tac. H. 4, 18; Lact. 5, 19, 9; 4, 1, 8.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: