I. Dishonorable, disgraceful, shameful (class.): “eho, impure, inhoneste, labes popli!” Plaut. Pers. 3, 3, 4: “simus,” Cic. Rosc. Am. 18: “ignotā matre inhonestus,” Hor. S. 1, 6, 36: “vita,” Sall. C. 20, 9: “exitus nobis non inhonestus,” inglorious, Prop. 2, 26, 58 (3, 22, 38 Müll.): “mors,” id. 2, 7, 89 (2, 8 b, 27 M.); Liv. 29, 18: “vulnus,” Verg. A. 6, 497: “(hostes) inhonesta vulnera tergo accipiunt,” Ov. F. 2, 211: “pax,” Tac. A. 15, 25: “Vitellius gulā et ventre sibi inhonestus,” id. H. 2, 31 Orell. N. cr.: “nihil injustum atque inhonestum, Auct. Or. pro Dom. 41: quid hoc joco inhonestius,” more indecent, Val. Max. 7, 8, 9.— Sup.: “inhonestissima cupiditas,” Cic. Quint. Fr. 1, 1, 6 fin.: “homo turpissimus atque inhonestissimus,” id. Rosc. Am. 18.—
II. Unseemly, ugly, filthy: “homo,” Ter. Eun. 2, 3, 65; 5, 4, 16.— Hence, adv.: ĭn-hŏnestē , dishonorably, disgracefully: “parere divitias,” Ter. And. 4, 5, 2: “accusare,” Cic. Att. 2, 1, 9: “submitti alicui,” Vell. 2, 37, 3: “(with improbe) facere aliquid,” Gell. 10, 19, 1.—Comp., Capitol. Ver. 8.