I.to stand on end, stand erect, bristle.
I. Lit.: “haud secus quam vallo saepta inhorreret acies,” Liv. 8, 8, 10: “spicea jam campis cum messis inhorruit,” Verg. G. 1, 314: “aper pilis inhorrentibus corio squalidus,” bristling, App. M. 8, p. 202, 29.—
II. Transf.
A. To have a tremulous motion, to quiver, shake, shudder: pennis agitatus inhorruit aër. Ov. P. 3, 3, 9: “inhorruit aether, Luctificum clangente tuba,” Val. Fl. 3, 348: “inhorruit unda tenebris,” Verg. A. 3, 195.—
B. To cause to bristle up: “aper inhorruit armos,” Verg. A. 10, 711.—
C. To tremble, shake, shudder, with cold, fear, horror: “cum primum aliquis inhorruit et ex horrore incaluit,” Cels. 3, 12: “inhorrui frigore,” Petr. 17: in severitatem alicujus, Cic. Fragm. ap. Non. 423, 6 (Rep. 4, 6 B. and K.): “domus principis inhorruit,” Tac. A. 11, 28: “(Mercurius) tenui exceptus inhorruit aurā,” Stat. Th. 1, 309.