I.to nourish or bring up in any thing (post-Aug.): “ne castris innutriretur et armis,” Sil. 2, 286.— Part. perf.: “indigenae atque ipsius provinciae finibus innutriti, Cod. Th. 7, 13, 6, § 1: mari innutritus,” Plin. Ep. 9, 33, 6: “amplis opibus,” Suet. Aug. 3: “bellicis laudibus,” Plin. Pan. 16, 1: “caelestium praeceptorum disciplinis,” Vell. 2, 94, 1: “liberalibus disciplinis,” Sen. Cons. ad Polyb. 21 fin.: “certis ingeniis innutriri oportet,” id. Ep. 2.
in-nūtrĭo , īvi, ītum, 4, v. a.,