I.a. (inolesti, Aus. Grat. Act. § 36).
I. Neutr., to grow in, on, or to any thing.
A. Lit.: “udo libro,” Verg. G. 2, 77: “necesse est multa diu concreta modis inolescere miris,” id. A. 6, 738; Sil. 8, 583: “tradux a materno sustinetur ubere dum inolescat,” Col. 4, 29, 14.—
B. Trop.: “assidua veterum scriptorum tractatione inoleverat linguae illius vox,” i. e. had remained fixed in his mind, Gell. 5, 21, 3: “quae nosti, meditando velis inolescere menti,” Aus. Ep. 141.—
II. Act., to implant: “natura induit nobis inolevitque amorem nostri et caritatem,” Gell. 12, 5, 7: “alicui semina amoris inolesti (= inolevisti),” Aus. Grat. Act. ad Grat. 36: “inolitum nomen urbi,” Jul. Val. Res Gest. Alex. M. 1, 33 Mai.: “in moribus inolescendis,” Gell. 12, 1, 20.