I.rustic, boorish, rude, unpolishcd, unmannerly (class.): “habitus orationis non inurbanus,” Cic. Brut. 63, 227: “non essem tam inurbanus ac paene inhumanus,” id. de Or. 2, 90, 365: “gestus,” Quint. 6, 3, 26: “inurbanum lepido seponere dicto,” Hor. A. P. 273.—Adv.: inurbānē , rudely, inelegantly, without wit or humor: “non inurbane,” Cic. N. D. 3, 19, 50; Plin. Ep. 2, 14, 5; and, inurbānĭter (late Lat.), Aug. c. Faust. Manich. 12, 1.
ĭn-urbānus , a, um, adj.,