I.a deriding, mocking, mockery: “liber a tali irrisione Socrates,” Cic. Ac. 2, 39, 123: “stultitiae,” Auct. Her. 1, 6, 10: “irrisio omnium,” Cic. de Or. 1, 12, 50: “cum irrisione audientium,” id. de Off. 1, 38, 137.
irrīsĭo (inr- ), ōnis, f. id.,