previous next
lăbellum , i, n. dim. 1. labrum,
I.a little lip, Plaut. Ps. 1, 1, 67; id. As. 4, 1, 52: dentes illidunt saepe labellis, * Lucr. 4, 1080: “Platoni cum in cunis parvulo dormienti apes in labellis consedissent,Cic. Div. 1, 36, 78: “nec te paeniteat calamo trivisse labellum,Verg. E. 2, 34; cf.: et roseo terit ore deus mollique labello, Pub. Syr. ap. Wernsd. Poet. L. Min. 2, 388: “digito compesce labellum,Juv. 1, 160: “extendere,to pout, thrust out, id. 15, 325: “compara labella cum labellis,” i. e. kiss, Plaut. As. 3, 3, 78.—As a term of endearment: “meus ocellus, meum labellum, mea salus, meum savium,Plaut. Poen. 1, 2, 153; so id. ib. 1, 2, 175.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: