I. Excess, extravagance in eating and drinking, luxury, debauchery: “adulescens luxu perditus,” Ter. Ad. 4, 7, 42: “in vino ac luxu,” Cic. Verr. 2, 3, 25, § 62: “aliquid luxu antecapere,” Sall. C. 13: “luxu atque desidiā corrupta civitas,” id. ib. 57: “luxu et saginae mancipatus,” Tac. H. 2, 71; 4, 14: “per luxum et ignaviam aetatem agere,” i. e. luxuriously and slothfully, Sall. J. 2: “flagitiosus, Mos. et Rom. Leg. Coll. 5, 3, 2: turpi fregerunt saecula luxu divitiae molles,” Juv. 6, 299.— In plur.: “nondum translatos Romana in saecula luxus,” Luc. 10, 109: “combibat illapsos ductor per viscera luxus,” Sil. 11, 402.—
This text is part of:
View text chunked by:
luxus , ūs (dat. luxu, Sall. J. 6; Tac. A. 3, 34; id. H. 2, 71) [root luc-; cf. pol-luceo, pol-lucte; v. Corss. Ausspr. 1, 368 sq.].