I.a reminding, admonishing, advice, admonition, warning (rare but class.): objurgatio post turpe factum castigatio: monitio vero est ante commissum, Paul. ex Fest. p. 196 Müll.: monitio acerbitate, objurgatio contumeliā careat, * Cic. Lael. 24, 89; Suet. Tib. 18: “volebat credi, monitione ejus futura praenoscere,” id. Ner. 56: “ut ne monitione quidem proficiant,” Sen. Ep. 94, 39: “officii,” Col. 11, 1, 30.—In plur., Col. 11, 1, 6.
mŏnĭtĭo , ōnis, f. moneo,