previous next
mānālis , e, adj. mano,
I.flowing (ante-class.): manalem fontem dici pro eo, quod aqua ex eo semper manet, Paul. ex Fest. p. 128 Müll.; cf. id. p. 157 ib.: “manalem vocabant lapidem etiam (cf. another signif. in the foll. art.) petram quandam, quae erat extra portam Capenam juxta aedem Martis, quam cum propter nimiam siccitatem in Urbem protraherent, insequebatur pluvia statim,id. p. 128 ib.; cf.: manalis lapis, qui tunc movetur, cum pluviae exoptantur, Varr. ap. Non. 547, 10, and Fulg. Expos. Serm. p. 559, 16 sq.—Hence, subst.: mānāle , is, n., a ewer, Varr. ap. Non. 547, 9; cf. aquaemanalis.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: