I.to thrust into or against (ante- and post-class.).
A. In gen.: “titionem inguinibus,” App. M. 7, p. 200 fin.—
B. In partic.
1. To gulp down, to swallow hastily: “obtrudamus pernam, sumen, glandium,” Plaut. Curc. 2, 3, 87.—In the form obstrudo: “stans obstrusero aliquid strenue,” id. Stich. 4, 2, 12; cf.: obstrudant obsatullent, ab avide trudendo ingulam, non sumendo cibum. Unde et obstrudulentum ... dixit Titinius: obstrudulenti aliquid, quod pectam sedens, etc., Paul. ex Fest. p. 193 Müll.—
2. Transf., to thrust, press, force, or obtrude upon one: “virginem alicui,” Ter. And. 1, 5, 15: “palpum alicui,” to wheedle, cajole one, Plaut. Ps. 4, 1, 35: “arma armis, corpora corporibus,” to dash, force against, Amm. 16, 12: “tactu obtrudentia,” Cael. Aur. Acut. 2, 37, 197 (but obstrusa, Sen. Ep. 68, 4, is a false reading for abstrusa).