I.gen. piscati, Pompon. et Turp. ap. Non. 488, 16 sq.), m. id..
I. Lit., a fishing, catching of fish: “hamatilis et saxatilis,” Plaut. Rud. 2, 1, 10; 4, 2, 6 sq.: “esse et in piscatu voluptatem maxime testudinum,” Plin. 6, 22, 24, § 91.—In plur.: “quos venatus, aucupia, piscatusque alebant,” Plin. 8, 16, 17, § 44.—
II. Fig., a catch (of a mistress): “piscatus hic tibi evenit bonus,” Plaut. Bacch. 1, 1, 70.—Transf., concr., fishes, fish: “parare piscatum,” Plaut. Most. 1, 1, 63; 3, 2, 41: “privare piscatu,” Vitr. 8, 3, 28: inopia tum erat piscati, Turp. ap. Non. 1. 1.: omne piscati genus, Pompon. ap. Non. 1. 1.; Cic. Fin. 2, 8, 23.