I.the poppy.
I. Lit.: papaver Gallicanus, Cato ap. Charis. p. 64 P.: “sesamum papaveremque,” Plaut. Poen. 1, 2, 113; v. infra, prov.; Varr. ap. Non. 220, 11: “luteum,” Cat. 19, 12: “spargens soporiferum papaver,” Verg. A. 4, 486; id. G. 4, 131: “Lethaeo perfusa papavera somno,” id. ib. 1, 78: “Cereale,” id. ib. 1, 212: “nigrum,” Plin. 26, 8, 40, § 67; 20, 18, 76, § 198. —In plur.: “summa papaverum capita,” the heads of the tallest poppies, Liv. 1, 54, 6; “Petr. poët. 132, 11.—Prov.: confit cito, Quam si formicis tu obicias papaverem, of any thing that quickly disappears,” Plaut. Trin. 2, 4, 8.—