I. Interrog., for what reason? on what account? wherefore? why? Am. Scelestissumum te arbitror. So. Nam quamobrem? Am. Quia, etc., Plaut. Am. 2, 1, 2: “quem ad finem? ... quamobrem? quam ob causam?” Cic. Verr. 2, 5, 29, § 75; id. Fin. 1, 5, 15.— In indirect questions: cum quaereret quam ob rem Ariovistus non decertaret. Caes. B. G. 1, 50. —
II. Rel., from which cause or reason, wherefore, why: “hoc est homini, quamobrem vitam amet,” Plaut. Ps. 5, 1, 11; id. Most. 2, 1, 66; id. Aul. 4, 10, 6: “multae sunt causae, quamobrem cupio abducere,” Ter. Eun. 1, 2, 65; Cic. Fam. 3, 10, 1: “verum illud est, quamobrem haec commemorarim,” Cic. Verr. 2, 4, 60, § 135: si res reperietur, quam obrem videantur, id. Rosc. Am. 3, 8; id. Caecin. 33, 96.—