I. Adj. semen, of or belonging to seed: “seminarium pilum,” for bruising seed, Cato, R. R. 10, 5.—
II. Subst.: sēmĭnārĭum , ii, n., a nursery, nursery-garden, seed-plot, seminary.
A. Lit., Plin. 18, 27, 71, § 295; Cato, R. R. 46; 48; Varr. R. R. 1, 29; Col. 5, 6, 1; 11, 2, 16; 11, 2, 30; id. Arb. 1, 3; 2, 1 et saep.—
B. Trop. (class.): “seminarium rei publicae,” Cic. Off. 1, 17, 54: “fons et seminarium triumphorum,” id. Pis. 40, 97: “Catilinarium,” id. Cat. 2, 10, 23; so, “judicum (veterani),” id. Phil. 13, 2, 3: “senatūs (equites),” Liv. 42, 61, 5: “exiguum militum,” id. 6, 12: “hostilis exercitus (Hispania),” Flor. 2, 6, 38: “ducum,” Curt. 8, 6, 6: dulce hilaritatis (vinum), Varr. ap. Non. 28, 22: “scelerum omnium (Bacchanalia),” Liv. 39 epit.: “omnium malorum,” App. Mag. 74, p. 321, 30: “rixarum,” Hier. Ep. 27, 2: “repudii,” id. in Helv. 20.