previous next
trĭbūtĭo , ōnis, f. tribuo.
I. A dividing, distributing, distribution (very rare): hanc ἰσονομίαν appellat Epicurus, id est aequabilem tributionem, * Cic. N. D. 1, 19, 50: “tributio fit pro ratā ejus, quod cuique debetur,Dig. 14, 4, 5 fin.
II. A contributing, paying of tribute, Dig. 2, 14, 52; 50, 4, 18.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: