previous next
ungo or unguo , nxi, nctum, 3, v. a. root in Sanscr. ang, to besmear; cf. Gr. ἄγος,
I.to smear, besmear, anoint with any fat substance, an unguent, oil, etc. (class.; “syn.: lino, linio): unguentis,Cic. Verr. 2, 4, 35, § 77: “aliquam unguentis,Plaut. Most. 1, 3, 115; id. Truc. 2, 2, 34: “unctus est, accubuit,Cic. Att. 13, 52, 1: “gloria quem supra vires unguit,Hor. Ep. 1, 18, 22; Aug. ap. Suet. Aug. 76.—Of the anointing of corpses, Enn. ap. Serv. Verg. A. 6, 219 (Ann. v. 156 Vahl.); Ov. P. 1, 9, 47; id. F. 4, 853; id. H. 10, 122; Mart. 3, 12, 4; Hor. S. 2, 1, 7: “corpus,Varr. R. R. 1, 2, 26: “globos melle,Cato, R. R. 79: “postes superbos amaracino,Lucr. 4, 1175 et saep.—Of the anointing of a Jewish king: “unctus est in regem,Sulp. Sev. Chron. 1, 45, 5: “caules oleo,to dress with oil, Hor. S. 2, 3, 125: “caules impensius,Pers. 6, 68: “pingui oluscula lardo,Hor. S. 2, 6, 64: labitur uncta carina, daubed with pitch, the pitchy keel, Enn. ap. Macr. S. 6, 1, and ap. Isid. Orig. 19, 1 (Ann. v. 379 and 476); imitated by Verg. A. 4, 398; cf.: “labitur uncta vadis abies,id. ib. 8, 91: ungere tela manu ferrumque armare, to smear or anoint with poison (ἰοὺς χρίεσθαι), id. ib. 9, 773: “arma uncta cruoribus,smeared, stained, Hor. C. 2, 1, 5: “tela cruore hostili,Sil. 9, 13: “ova ranae sanguine,Hor. Epod. 5, 19: “puer unctis Tractavit calicem manibus,” i. e. greasy, id. S. 2, 4, 78; so, “uncta aqua,id. ib. 2, 2, 68.—
B. Transf., rich, luxurious, sumptuous (syn. lautus).
a. Adj.: “captus es unctiore cenā,Mart. 5, 44, 7: “melius et unctius,Hor. Ep. 1, 15, 44: “cenae unctissimae,Sid. Ep. 2, 9: “ita palaestritas defendebat, ut ab illis ipse unctior abiret,Cic. Verr. 2, 2, 22, § 54: “accedes siccus ad unctum,Hor. Ep. 1, 17, 12: “patrimonia,Cat. 29, 23: “Corinthus,luxurious, voluptuous, Juv. 8, 113: “Tarentus,Sid. Carm. 5, 430: “pro isto asso sole, quo tu abusus es in nostro pratulo, a te nitidum solem unctumque repetemus,” i. e. sunshine and ointment, Cic. Att. 12, 6, 2: “unctior splendidiorque consuetudo loquendi,rich, copious, id. Brut. 20, 78.—
b. Subst.: unctum , i, n.
1. A rich banquet, sumptuous feast: “unctum qui recte ponere possit,Hor. A. P. 422: “cenare sine uncto,Pers. 6, 16.—
2. An ointment: “haurito plusculo uncto, corporis mei membra perfricui,App. M. 3, p. 139; Veg. 3, 71, 5.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: