I.to smear, besmear, anoint with any fat substance, an unguent, oil, etc. (class.; “syn.: lino, linio): unguentis,” Cic. Verr. 2, 4, 35, § 77: “aliquam unguentis,” Plaut. Most. 1, 3, 115; id. Truc. 2, 2, 34: “unctus est, accubuit,” Cic. Att. 13, 52, 1: “gloria quem supra vires unguit,” Hor. Ep. 1, 18, 22; Aug. ap. Suet. Aug. 76.—Of the anointing of corpses, Enn. ap. Serv. Verg. A. 6, 219 (Ann. v. 156 Vahl.); Ov. P. 1, 9, 47; id. F. 4, 853; id. H. 10, 122; Mart. 3, 12, 4; Hor. S. 2, 1, 7: “corpus,” Varr. R. R. 1, 2, 26: “globos melle,” Cato, R. R. 79: “postes superbos amaracino,” Lucr. 4, 1175 et saep.—Of the anointing of a Jewish king: “unctus est in regem,” Sulp. Sev. Chron. 1, 45, 5: “caules oleo,” to dress with oil, Hor. S. 2, 3, 125: “caules impensius,” Pers. 6, 68: “pingui oluscula lardo,” Hor. S. 2, 6, 64: labitur uncta carina, daubed with pitch, the pitchy keel, Enn. ap. Macr. S. 6, 1, and ap. Isid. Orig. 19, 1 (Ann. v. 379 and 476); imitated by Verg. A. 4, 398; cf.: “labitur uncta vadis abies,” id. ib. 8, 91: ungere tela manu ferrumque armare, to smear or anoint with poison (ἰοὺς χρίεσθαι), id. ib. 9, 773: “arma uncta cruoribus,” smeared, stained, Hor. C. 2, 1, 5: “tela cruore hostili,” Sil. 9, 13: “ova ranae sanguine,” Hor. Epod. 5, 19: “puer unctis Tractavit calicem manibus,” i. e. greasy, id. S. 2, 4, 78; so, “uncta aqua,” id. ib. 2, 2, 68.—
II. Trop., Vulg. Act. 10, 38; id. 2 Cor. 1, 21.—Hence, unctus , a, um, P. a.; prop. anointed, oiled: “cur quisquam caput unctius referret,” Cat. 10, 11: “magis diliges ex duobus aeque bonis viris nitidum et unctum quam pulverulentum et horrentem,” Sen. Ep. 66, 24: “Achivi,” Hor. Ep. 2, 1, 33: “nudus, unctus, ebrius est contionatus,” Cic. Phil. 3, 5, 12.—
B. Transf., rich, luxurious, sumptuous (syn. lautus).
a. Adj.: “captus es unctiore cenā,” Mart. 5, 44, 7: “melius et unctius,” Hor. Ep. 1, 15, 44: “cenae unctissimae,” Sid. Ep. 2, 9: “ita palaestritas defendebat, ut ab illis ipse unctior abiret,” Cic. Verr. 2, 2, 22, § 54: “accedes siccus ad unctum,” Hor. Ep. 1, 17, 12: “patrimonia,” Cat. 29, 23: “Corinthus,” luxurious, voluptuous, Juv. 8, 113: “Tarentus,” Sid. Carm. 5, 430: “pro isto asso sole, quo tu abusus es in nostro pratulo, a te nitidum solem unctumque repetemus,” i. e. sunshine and ointment, Cic. Att. 12, 6, 2: “unctior splendidiorque consuetudo loquendi,” rich, copious, id. Brut. 20, 78.—
b. Subst.: unctum , i, n.
1. A rich banquet, sumptuous feast: “unctum qui recte ponere possit,” Hor. A. P. 422: “cenare sine uncto,” Pers. 6, 16.—