I.to prepare a thing for some definite object, to get ready, to furnish, provide, fit out, equip, κοσμέω.
I. In gen. (class.; “esp. freq. in Plaut. and Cic.): quin tu mihi adornas ad fugam viaticum,” Plaut. Ep. 5, 1, 9: “nuptias,” id. Cas. 2, 6, 67; so also id. Aul. 2, 1, 35: “fugam,” Ter. Eun. 4, 4, 6 (cf.: “fugam aut furtum parat,” id. Phorm. 1, 4, 14): “maria classibus et praesidiis,” Cic. Imp. Pomp. 12, 35: “forum comitiumque adornatum, ad speciem magnifico ornatu, ad sensum cogitationemque acerbo et lugubri,” Cic. Verr. 2, 1, 22: “ut accusationem et petitionem consulatus adornet atque instruat,” prepare, id. Mur. 22, 46: “testium copiam,” to produce, id. Clu. 6: “invenire et adornare comparationem criminis,” id. ib. 67: “contra haec Pompeius naves magnas onerarias adornabat,” Caes. B. C. 1, 26: “omni opulentiā insignium armorum bellum adornaverant,” Liv. 10, 38.—Anteclass. constr. with inf.: “tragulam in te inicere adornat,” Plaut. Ep. 5, 2, 25.—And absol.: “adorna, ut rem divinam faciam,” Plaut. Rud. 4, 6, 2; Ter. Eun. 3, 5, 34.—
II. To put an ornament upon one; hence, to decorate, adorn, embellish with something (mostly in the Aug. per.; esp. in the histt.): aliquem aliqua re: “(Numa) flaminem insigni veste et curuli regiā sellā adornavit,” Liv. 1, 20: “triumphum,” Vell. 2, 122; so Suet. Aug. 29; id. Tib. 43; id. Calig. 45; id. Ner. 12; 38: Curt. 3, 3, 13; 17 al.—Trop.: “tantis adornatus virtutibus,” Vell. 2, 2: “praecipuis donis,” id. 2, 121: “bene facta suis verbis,” Plin. Ep. 1, 8, 15: “adornata verbis,” Tac. A. 1, 52: “legem leviter (sc. verbis) adornabit, ut justam,” Quint. 7, 1, 47.—Hence, * ădornātē , adv.: declamabat splendide atque adornate, brilliantly and elegantly (opp. circumcise ac sordide), Suet. Rhet. 6.