I.to set or place before.
I. Lit.
A. In gen.: “equitum locos sedilibus plebis,” Tac. A. 15, 32: “propugnacula anteposita,” id. ib. 12, 56. —
B. Esp., to set (food) before one (com., pono, as Hor. S. 1, 3, 92; Juv. 1, 141 al.): “prandium pransoribus,” Plaut. Men. 2, 2, 2; so id. Curc. 1, 1, 73; id. Rud. 2, 6, 25.—
II. Trop., to prefer, give the preference to: “longe Academiae illi hoc gymnasium anteponam,” Cic. de Or. 1, 21 fin.: “suo generi meum,” id. Sull. 8, 25: “amicitiam omnibus rebus humanis,” id. Am. 5, 17; Nep. Eum. 1, 3; Tac. A. 12, 69.← “With tmesis: pono ante: mala bo nis ponit ante,” Cic. Off. 3, 17, 71.