I.a., to flow round (class. in prose and poetry).
(α).
Neutr.: “in poculis repletis circumfluere quod supersit,” flows over all around, Plin. 2, 65, 68, § 163; cf. Curt. 8, 8, 12.—
(β).
Act.: “utrumque latus circumfluit aequoris unda,” Ov. M. 13, 779: “Cariam circumfluunt Maeander et Orsinus,” Plin. 5, 29, 29, § 108; cf.: “cum aliae aquae subterfluant terras, aliae circumfluant,” Sen. Q. N. 3, 30, 4; Dig. 41, 1, 30, § 2; Ov. M. 3, 74: “cum (oceanus) omnis terras circumfluat,” Gell. 12, 13, 20: “Smyrna, quam circumfluit Meles fluvius,” Mart. Cap. 6, § 686; Sen. Suas. 1, 4; 2, 5.—
II. Trop.
A. In gen., to flock around, encompass, surround: “mulos circumfluxisse (lupum) et ungulis caedendo eum occidisse,” Varr. R. R. 2, 9, 2: “circumfluxit nos cervorum, aprorum, etc., multitudo,” id. ib. 3, 13, 3; cf. “robora (dracones),” Luc. 3, 421.—
B. To be present or exist in rich abundance, to abound, overflow: circumfluentibus undique eloquentiae copiis, * Quint. 12, 10, 78: “circumfluentibus quietae felicitatis insignibus,” Just. 18, 7, 10.—Also with acc. pers.: “secundis rebus, quae circumfluunt vos, insanire coepistis,” Curt. 10, 2, 2.—
C. Circumfluere aliquā re, like abundare, to overflow with, to have an abundance, to be rich in: “omnibus copiis, atque in omnium rerum abundantiā vivere,” Cic. Lael. 15, 52: “circumfluens gloriā,” id. Att. 2, 21, 3: “Catilina circumfluens Arretinorum exercitu,” id. Mur. 24, 49.—Also absol.: “circumfluere atque abundare,” Cic. Verr. 2, 3, 4, § 9: “insatiabilis avaritiae est, adhuc inplere velle, quod jam circumfluit,” Curt. 8, 8, 12.—Of too great copiousness of diction: “nec redundans, nec circumfluens oratio,” too copious, Cic. Brut. 55, 203.