I.“but cōtĭd-,” Cat. 68, 139), adj. cottidie.
I. Prop.
A. In gen., of every day, daily: “febris,” Ter. Hec. 3, 2, 22: “labor,” Caes. B. G. 3, 17: “consuetudo,” id. B. C. 3, 85: “usus,” id. B. G. 4, 33: “agger,” id. ib. 7, 22: “sermo,” Cic. Fam. 1, 1. 2: “victus,” id. de Or. 1, 54, 232: “vita,” id. Pis. 26, 64: sumptus, Nep. Dion; “7, 2: cubiculum,” Cels. 1, 3: “cotidianis diebus = cottidie,” Cael. Aur. Tard. 2, 1.—
B. Esp., abl. adverb.: cottīdĭāno = cottidie, daily: “nisi cottidiano sesquiopus confeceris,” Plaut. Capt. 3, 5, 66; Afran. ap. Charis. I. p. 177 P. (Com. Rel. v. 369 Rib.): “ut cotidiano in forum mille hominum descenderent,” Cic. Rep. 6, 2, 2; Plin. 11, 37, 56, § 154; Rutil. Lup. 1, 2; Front. ap. Charis. l. l.—
II. Meton., every day, daily, usual, ordinary, common: “formae,” Ter. Eun. 2, 3, 6: “verba,” Cic. Fam. 9, 21, 1: “sindon,” Mart. 11, 1, 2.