I.gen., Cic. Div. 2, 65, 134; dat., id. Tusc. 5, 20, 59; but ap. Suet. Aug. 7, the better read. is cubiculi Lares; v. cubiculum, I.), adj. cubiculum, of or pertaining to a sleepingchamber.
I. Adj.: “lucerna,” Mart. 14, 39 in lemm.: “gausapina,” id. 14, 147 in lemm.: “stragula,” Plin. 8, 58, 83, § 226.—
II. Subst.: cŭ-bĭcŭlārĭus , ii, m., a chamber-servant, valet-de-chambre: “hunc vestri janitores, hunc cubicularii diligunt,” Cic. Verr. 2, 3, 4, § 8; id. Att. 6, 2, 5: “manere ... cum uno medico et cubicularis duobus,” Suet. Caes. 4 Roth (al. -ariis); id. Ner. 38; Capitol. Pert. 4: “decurio cubiculariorum,” the head of the servants of the bedchamber, Suet. Dom. 17.