I.crime, fault, blame, failure, defect (as a state worthy of punishment; on the contr. delictum, peccatum, etc., as punishable acts; diff. from scelus, which implies an intentional injury of others; but culpa includes in it an error in judgment).
I. Prop.
A. In gen. (very freq. in every period and species of composition): “delictum suum Suamque ut culpam expetere in mortalem sinat,” Plaut. Am. 1, 2, 33; cf.: “non C. Rabirium culpa delicti, non invidia vitae ... in discrimen capitis vocaverunt,” Cic. Rab. Perd. 1, 2: “in hoc uno genere omnis inesse culpas istius maximas avaritiae, majestatis, dementiae, libidinis, crudelitatis,” Cic. Verr. 2, 5, 17, § 42: “et culpam in facto, non scelus esse meo,” Ov. Tr. 4, 1, 24 et saep.: “quicquid hujus factum'st culpa, non factum'st mea,” Ter. Eun. 5, 6, 10: “is quidem In culpā non est,” to blame, in fault, id. Hec. 4, 4, 78; cf. id. ib. 3, 1, 19: “praesidio ad eorum, qui in culpā essent, timorem uti,” Cic. Fam. 15, 2, 7: “malo Tironis verecundiam in culpā esse, quam inliberalitatem Curii,” id. Att. 8, 6, 3; id. Planc. 4, 10; cf.: “ut jam sit in iis culpa, qui, etc.,” id. Fam. 1, 9, 13: “tua culpa nonnulla est,” you are somewhat to blame, not without fault, id. ib. 3, 8, 6: “sed haec mea culpa est,” id. Brut. 35, 133: “ne penes ipsos culpa esset cladis,” Liv. 5, 36, 10: “penes Aetolos culpam belli esse,” id. 35, 33, 3; Sen. Ben. 7, 18, 2; Plin. Ep. 10, 30 (39), 2: “culpa, quae te est penes, Ter. hec. 4, 1, 20: culpa abest ab aliquo,” Quint. 11, 1, 64: “aliquem extra culpam belli esse judicare,” Liv. 8, 19, 10: “in mutum confers culpam,” Plaut. Truc. 4, 3, 55: “conferre in aliquem,” Ter. Eun. 2, 3, 96; Caes. B. G. 4, 27; Cic. Sen. 5, 14 al.; cf.: “culpam transferre in aliquem,” Ter. And. 2, 3, 5; Cic. Att. 15, 28; id. Font. 8, 18: “suam quisque culpam auctores ad negotia transferunt,” Sall. J. 1, 4: “contrahere culpam,” Cic. Att. 11, 24, 1: “culpam non modo derivare in aliquem, sed communicare cum altero,” Cic. Verr. 2, 2, 20, § 49: “in culpā ponere aliquem,” id. Clu. 45, 127: “indecorant bene nata (pectora) culpae,” Hor. C. 4, 4, 36; 4, 15, 11: “seraque fata, Quae manent culpas etiam sub Orco,” id. ib. 3, 11, 29; App. Dogm. Plat. 2, p. 28, 5; Arn. 1, p. 27.—
B. In partic.
1. The crime of unchastity, a faux pas (cf. crimen, II. A. 2.), Ov. M. 2, 37 et saep.; Verg. A. 4, 19; 4, 172; Hor. C. 3, 27, 38; 3, 6, 17; Tac. A. 3, 24 et saep.—
2. Mostly in jurid. Lat., the fault of remissness, neglect, Dig. 17, 2, 72; 18, 1, 68; 42, 5, 8, § 3: “nec sum facturus (rem) vitio culpāve minorem,” Hor. S. 2, 6, 6.—