I.a deliberation, consultation, consideration (a Ciceron. word; elsewhere very rare).
I. In gen.: “ad deliberationes eas, quas habebat domi de republica, principes civitatis adhibebat,” Cic. Phil. 1, 1, 2; id. Off. 3, 12, 50: “inciditur omnis jam deliberatio, si intellegitur non posse fieri,” id. de Or. 2, 82, 336: “id quod in deliberationem cadit,” id. Off. 1, 3, 9: “habet res deliberationem,” needs consideration, id. Att. 7, 3, 3: “consilii capiendi,” respecting the resolution to be adopted, id. Off. 1, 3, 9; cf. “officii,” id. Att. 8, 15, 2 et saep.: “neque recte an perperam (factum) interpretor: fuerit ista ejus deliberatio, qui bellum suscepit,” Liv. 1, 23; Quint. 3, 8, 10. —
II. Esp. in rhetor. lang. i. q. causa deliberativa, Cic. Inv. 1, 9, 12; id. de Or. 1, 6, 22; Quint. 2, 21, 18.