I.of or belonging to a flamen.
I. Adj.: flaminia aedes domus flaminis Dialis, Paul. ex Fest. p. 89, 10 Müll.; so, ex domo flaminia, id. s. v. ignem, p. 106, 4 Müll.; cf. in the foll.: flaminius camillus puer dicebatur ingenuus patrimes et matrimes, qui flamini Diali ad sacrificia praeministrabat, Paul. ex Fest. p. 93, 2 sq. Müll.: “flaminius lictor est, qui flamini Diali sacrorum causa praesto est,” id. ib.—
II. Subst.
A. flāmĭnĭa , ae, f.
1. the dwelling of the flamen Dialis: “ignem e flaminia, id est flaminis Dialis domo, nisi sacrum efferri jus non est,” Gell. 10, 15, 7.—
2. A young priestess who attended on the wife of the flamen Dialis: flaminia dicebatur sacerdotula, quae flaminicae Diali praeministrabat, Paul. ex Fest. p. 93, 6 Müll. (but perh., from the preceding words of Festus, we are to supply the word camilla, and to read flaminia camilla, like flaminius camillus; cf. Müll. ad loc.).—
B. flămĭnĭum , ii, n., the office or dignity of flamen, Cic. Phil. 13, 19, 41; Liv. 26, 23, 8; Tac. A. 4, 16; Massur. Sabin. ap. Gell. 10, 15, 22.