I.to make rough or terrible, to cause terror (poet. and in post-Aug. prose): flatu placidum mare matutino Horrificans Zephyrus, ruffling, = crispans, Cat. 64, 271: “ore ferarum Et rictu horrificant galeas,” Sil. 3, 389: “carcer, catenae, fuga, exsilium horrificaverant dignitatem,” had made terrible, Flor. 3, 21, 10 Duk.: “mentes,” Claud. Bell. Get. 250.—Absol.: “multaque praeterea vatum praedicta piorum Terribili monitu horrificant,” cause horror, Verg. A. 4, 465.
horrĭfĭco , āvi, ātum, 1, v. a. horrificus,