I.inf. perf. sync. illexe, Att. ap. Cic. N. D. 3, 27, 68; Fragm. Trag. v. 205 Rib.; Plaut. Merc. 1, 1, 45), v. a. in-lacio, to allure, entice, attract, seduce, inveigle, decoy (most freq. in a bad sense; allicere oftenest in a good sense; cf.: invito, prolecto, inesco; mostly poet. and in post-Aug. prose; perh. only once in Cic.; not in Cæs.): qui non sat habuit conjugem illexe in stuprum, Att. ap. Cic. N. D. 3, 27, 68 (Trag. Rel. p. 137 Rib.): “is me ad illam illexit,” Plaut. Aul. 4, 10, 7: “homines mente alienatos ad se (hyaena),” Plin. 28, 8, 27, § 92: “aliquem in fraudem,” Plaut. Mil. 5, 42; id. Truc. 2, 2, 43; Ter. And. 5, 4, 8: “quos ad bellum spes rapinarum illexerat,” Sall. C. 59, 1: “aliquem ad proditionem,” id. J. 47 fin.: “illectus praemio,” id. ib. 97, 3: “Gallorum fraude illectus,” Tac. H. 4, 56; id. A. 13, 37: “quin etiam illud par in utroque nostrum, quod ab eisdem illecti sumus,” misled, led astray, Cic. Att. 9, 13, 3: “cavere, ne illiciaris,” Lucr. 4, 1145: “invexisse in Galliam vinum, inliciendae gentis causa,” Liv. 5, 33, 3: “inlicite lucro mercatorem, ut, etc.,” id. 10, 17, 6: “quietos Inlicere, ut cuperent vitam mutare priorem,” id. 5, 169; so with ut, Lact. 2, 12, 18: “inescandae illiciendaeque multitudinis causa,” Vell. 2, 13, 2: “pars dialectica utilis saepe illiciendo, implicando,” Quint. 12, 2, 13.—Poet.: saltus, i. e. to surround with nets, Naev. ap. Non. 6, 18 dub. (Rib. Trag. Rel. v. 32 conject.: “sublimen alios in saltus inlicite). —In a good sense: ut populus illiciatur ad magistratus conspectum,” be summoned, Varr. L. L. 6, § 94 Müll.
This text is part of:
View text chunked by:
illĭcĭo (inl- ), lexi, lectum, 3 (