I.undying, immortal (class.).
I. Lit.: “si nullum corpus immortale sit, nullum esse corpus sempiternum: corpus autem immortale nullum esse, etc.,” Cic. N. D. 3, 12, 29: “credo deos immortales sparsisse animos in corpora humana, etc.,” id. de Sen. 21, 77: dii; “v. deus: animi,” id. ib. 23, 82; id. Leg. 2, 11, 27: “natura (opp. mortalis fortuna),” id. Off. 1, 33, 120: “pro di inmortales!” Ter. Ad. 3, 4, 1: “pro deorum inmortalium!” id. Phorm. 2, 3, 4 al.—Subst. plur.: immortāles , ium, m., the immortals, gods: quod ad immortales attinet, haec; “deinceps quod ad mortales,” to the gods, Varr. L. L. 5, § 75 Müll.; Lucr. 5, 165.—
II. Transf.
A. Imperishable, eternal, endless: “memoria et gloria,” Cic. Balb. 17, 40: “memoriam alicujus reddere,” id. de Or. 2, 2, 8: “fructum cepi vestri in me amoris et judicii,” id. Pis. 14, 31: gratias agere alicui, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 11, 1: “opera edere,” Liv. 1, 16, 1: “tributa,” Tac. H. 4, 32: “illa Sallustii velocitas,” Quint. 10, 1, 102: “nemo ignaviā immortalis factus est,” Sall. J. 90, 49: “immortalia ne speres, monet annus, etc.,” Hor. C. 4, 7, 7.—
B. Poet., like the gods, blessed, exceedingly happy: “immortalis ero, si altera talis erit,” Prop. 2. 14 (3, 6), 10; 2, 15 (3, 7), 39.—Hence, * adv.: immortā-lĭter , infinitely: “gaudeo,” Cic. Q. Fr. 3, 1, 3, § 9.