I.unclean (in a moral and religious sense), impure, polluted, defiled, sinful, criminal (as an adj. mostly poet. and in post-Aug. prose).
I. In gen.: “cum verborum contumeliis optimum virum incesto ore lacerasset,” Cic. Phil. 11, 2, 5: “saepe Diespiter Neglectus incesto addidit integrum,” punished the good with the bad, Hor. C. 3, 2, 30: “catervae Incestarum avium,” that feed on corpses, Stat. Th. 9, 27: “profana illic omnia, quae apud nos sacra: rursum concessa apud illos, quae apud nos incesta,” Tac. H. 5, 4: “an triste bidental Moverit incestus,” impious, Hor. A. P. 472. —
II. In partic., unchaste, lewd, incestuous.
A. Adj.: “Ilion Fatalis incestusque judex ... vertit In pulverem,” i. e. Paris, Hor. C. 3, 3, 19; “called also: praedo,” Stat. Ach. 1, 45: “princeps,” Plin. Pan. 52, 3: “amores,” Hor. C. 3, 6, 23; Tac. A. 12, 4: “nuptiae,” id. ib. 11, 25 fin.; cf. “conjugia,” Suet. Claud. 26: “noctes,” Plin. Pan. 63, 7: “voces,” Ov. Tr. 2, 503: “pellicere aliquem incesto sermone,” Liv. 8, 28, 3: “incestus manus intra terminos sacratos inferre,” id. 45, 5, 7: “corruptor et idem incestus,” Juv. 4, 9. — Hence,
B. Substt.
1. incestum , i, n., unchastity, lewdness; esp. as a violation of religious laws, incest (class.): “incestum pontifices supremo supplicio sanciunto,” Cic. Leg. 2, 9, 22: “concubuit cum viro ... fecit igitur incestum,” id. Inv. 1, 40, 73. committere, Quint. 4, 2, 88; Dig. 23, 2, 39: “ex incesto, quod Augustus cum Julia filia admisisset,” Suet. Calig. 23; cf.: “incesti cum sorore reus,” id. Ner. 5: “cum filia commissum,” Quint. 5, 10, 19: “incesto liberatus,” Cic. Pis. 39, 95: “incesti damnata,” Quint. 7, 8, 3: “ab incesto id ei loco nomen factum,” Liv. 8, 15, 8: “incesti poena ... in viro in insulam deportatio est,” Paul. Sent. 2, 26, 15. — In plur.: “stupra ... et adulteria, incesta denique,” Cic. Tusc. 4, 35, 75: “super sororum incesta,” Suet. Calig. 36: “Vestalium virginum,” id. Dom. 8.—
2. incesta , ae, f., an incestuous woman, paramour: “hunc (adamanta) dedit olim barbarus incestae,” Juv. 6, 158.— Adv.: incestē (incastē , Sen. Contr. 2, 13).
B. In partic., unchastely: “ideo aquam adduxi, ut ea tu inceste uterere?” Cic. Cael. 14, 34: “libidinatum,” Suet. Ner. 28: “agit incestius res suas,” Arn. 5, 170.