I.v. inch. n.
II. Trop., to become famous or celebrated (postAug.): “docendi genere maxime inclaruit,” Suet. Gramm. 17; cf. ib. 18: “neque mea fortuna neque tua gloria inclaruisset,” Tac. A. 12, 37; Plin. 35, 11, 40, § 130: “in auro caelando,” id. 33, 12, 55, § 154: “quae artes pluribus inclaruere exemplis,” id. 7, 37, 38, § 125.