I. Not consulted, unasked (so perh. not in Cic.): “inconsulto senatu,” Liv. 36, 36, 2; so, “inconsulto se,” Suet. Tib. 52: “me inconsulto,” Amm. 17, 5, 12; 27, 2 fin.; Ambros. Ep. 6, 43; Plin. Ep. 10, 107, 2; Symm. Ep. 4, 8; 5, 18 al.—
B. Transf., not regarded, not respected: “inconsulta potestate superiore,” Amm. 27, 2, 9: “inconsulta pietate, Cod. Th. 15, 1, 37: inconsulta clementia,” ib. 15, 15, 1. —
II. Act.
A. Without advice, not advised (poet.): “inconsulti abeunt, sedemque odere Sibyllae,” Verg. A. 3, 452. —
B. Unadvised, inconsiderate, indiscreet (class.).
1. Of persons: “homo inconsultus et temerarius,” Cic. Deiot. 6, 16; Suet. Claud. 15 (with praeceps; opp. circumspectus); Hor. Ep. 1, 5, 15; cf.: “heu rebus servare serenis inconsulta modum (Capua),” Sil. 8, 547. —
2. Of things: “bene consultum inconsultum est, si id inimicis usui'st,” Plaut. Mil. 3, 1, 6: “ratio,” Cic. Rab. Post. 1, 2: “largitio,” Liv. 5, 20, 5: “pavor,” id. 22, 6, 6: “pugna,” id. 22, 44, 7: “aures turbae,” Sen. Ep. 40: “motus,” Gell. 19, 1, 17: aliquem inconsulto calore interficere, in a sudden heat, Mos. et Rom. Leg. Coll. 4, 3, 6.— Adv. in two forms.
(α).
incon-sultē , unadvisedly, inconsiderately (class.): “inconsulte ac temere dicere,” Cic. N. D. 1, 16, 43: “inconsulte et incaute commissum proelium,” Liv. 4, 37, 8: “temereque vivere,” Sen. Ben. 1: “processerant,” Caes. B. C. 1, 45. Comp.: “inconsultius quam venerat se gessit,” Liv. 41, 10, 5. —
(β).
inconsultō : se in periculum mittere, Auct. ad Her. 3, 5, 8: “deleta et inducta,” Dig. 28, 4, 1.