I.unspoiled, uninjured, uncorrupted (class.).
I. Lit.: “sucus et sanguis,” Cic. Brut. 9, 36: “incorruptum a fraude advehentium frumentum,” Sen. Brev. Vit. 19, 1: “aquae,” Plin. 2, 103, 106, § 230: “templa,” undestroyed, Liv. 32, 33, 5: “lignum,” Plin. 16, 5, 8, § 22: “materia,” id. 13, 16, 30, § 101.—
II. Trop., uncorrupted, uninjured, unadulterated, unbribed, not spoiled, not seduced, genuine, pure.
A. Of persons: “atque integri testes,” Cic. Fin. 1, 21: “judex,” Gell. 14, 4: “custos incorruptissimus,” Hor. S. 1, 6, 81: “adversus blandientes,” that would not be seduced by flatterers, Tac. H. 1, 35 fin.—
B. Of inanim. and abstr. things: “sensus (with integri),” Cic. Ac. 2, 7, 19: “animus,” id. Tusc. 1, 19: “fides,” Tac. A. 12, 41: “integritas Latini sermonis,” Cic. Brut. 35, 132: “aquilarum genus ... incorruptae originis,” genuine, Plin. 10, 3, 3, § 8: “judicium,” true, upright, Liv. 4, 6: “genus disciplinae,” id. 1, 18: “mens,” App. Dogm. Plat. 2, p. 19 fin.: “praeda,” undiminished, Tac. A. 1, 68: “quonam id modo incorruptum foret,” could be done most surely, id. 2, 12.—Hence, adv.: incorruptē , uncorruptly, justly (class.): “atque integre judicare,” Cic. Fin. 1, 9, 30: “scite atque incorrupte loqui,” Gell. 13, 21, 4.—Comp.: “judicare,” Cic. Marc. 9, 29.