I.unbecoming, unseemly, indecorous, disgraceful, shameful, unsightly (class.): “quod animo magno fit, id dignum viro et decorum videtur: quod contra, id ut turpe, sic indecorum,” Cic. Off. 1, 27, 94: “nihil malum nisi quod turpe, inhonestum, indecorum, etc.,” id. Fin. 3, 4, 14: “indecorum est, de stillicidiis cum dicas, amplissimis verbis et locis uti communibus,” id. Or. 21, 72: “studia saeculo,” Plin. Pan. 46, 4: “gestus,” Quint. 1, 10, 35: “uva visu,” Plin. 14, 2, 4, § 28: “visus,” id. 13, 12, 24, § 79: “haud indecoros motus dare,” Liv. 7, 2, 4.— Plur. as subst.: indĕcōrae , ārum, f. (sc. feminae), ill-favored women, Cic. Att. 9, 10, 2.—Hence, adv.: indĕcōrē , unbecomingly, indecently (class.): “ne quid indecore, effeminateque faciat,” Cic. Off. 1, 4, 14: “quam minime indecore facere,” id. ib. 1, 31, 114: “haud indecore,” Tac. H. 5, 23.
This text is part of:
View text chunked by:
in-dĕcōrus , a, um, adj.,