I. That cannot be satisfied, insatiable: “cupiditas,” Cic. Tusc. 1, 19, 44: “gaudium,” id. ib. 5, 25, 70: “crudelitas,” id. Phil. 1, 3, 8: “humanus animus,” Liv. 4, 13, 4: “acquirendi votum,” Juv. 14, 125. —
(β).
With gen.: “sanguinis,” Just. 1, 8, 13: “laudis,” Val. Max. 8, 14. 3: “spectaculi,” Sen. Cons. ad Helv. 9, 1.—
II. That cannot cloy or sate, that never produces satiety: “varietas,” Cic. N. D. 2, 39, 38: “nulla est insatiabilior species,” id. ib. 2, 62, 155.— Adv.: insătĭābĭlĭter , insatiably: “deflere,” Lucr. 3, 907: “in re inani desidere,” Plin. Ep. 9, 6, 3: “parare memoriam sui,” Tac. A. 4, 38: “opes congerere,” Lact. Ep. 4.