I.a mortar (mostly ante-class. and post-Aug.).
I. Lit.: “mortarium, in quo teruntur quae solvenda sunt,” Non. 543, 22; Plaut. Aul. 1, 2, 17; Cato, R. R. 74: “aerea,” Plin. 33, 8, 41, § 123: “plumbea,” id. 34, 18, 50, § 168.—
II. Transf.
A. A large basin or trough in which mortar is made, Vitr. 7, 3, 10; 8, 6, 14; Plin. 36, 23, 55, § 177.—Hence,
2. Mortar: “mortario caementum addatur,” Vitr. 8, 7.—